Vavien

Burhan karakteri ile televizyon dünyasını sallayan Engin Günaydın'ın senaryosunu yazıp, başrolünü oynadığı Vavien; Türk sinemasında örneklerini pek göremediğimiz kara komedi türüne yeni bir soluk getiriyor. Türk'ün kara komedi ile imtihanı olarak da yaftalayabileceğimiz film türün gerekliliklerini elinden geldiğince yerine getiriyor. Son bölümde biraz sarkıyormuşçasına bir hal almasına rağmen erkek mentalitesine de çok güçlü bir bakış gerçekleştiriyor. Özellikle baba-oğul arasındaki ilişki beklenmeyecek derecede dürüst.

Binnur Kaya masum kadın rolünde filmin zirve oyunculuğuna imza atıyor. Geri döndüğünde, Binnur Kaya'nın mimiklerinden gözlerimizi alamıyoruz. Her projesinde gösterdiği performansla taraflı tarafsız herkesin takdirini kazanan oyuncu, bu filmdeki performansıyla kazandığı ödülleri sonuna kadar hakediyor. Hele ki bu güçlü performansı ile, filmin senaristi ve başrol oyuncusu Engin Günaydın'ı gölgede bırakmasına eklenecek yeni bir söz yok.

Engin Günaydın'ın ne kadar yetenekli olduğunu televizyon işlerinden biliyoruz. Bu film için esas mesaiyi Celal karakterini canladırırken değil, Taylan Biraderlere kariyerlerinin en iyi filmini yapma fırsatı veren senaryoyu yazarken harcamış. Elektrikçi abisinden esinlenip yaratığı Celal karakteri gayet ornijal bir karakter olmasına rağmen, Burhan karakterinden izler taşıyan oyunculuğu ile biraz darbe vuruyor filme.

Taylan Biraderler de önlerine gelen incelikli senaryonun önüne geçmeden, hikayenin hizmetine sunuyor yeteneklerini. Giriş ve bitiş sekanslarının altını çizmek gerek. Çok iyi hazırlanmış bu hikayenin final bölümüne yakışır bir çözülmenin olmaması da sinemamızın kronik hastalıklarından biri. Bu yılın en iyi yerlisi olabilecek filmin, cesur sayılabilecek bir sonu etkili anlataması en büyük handikabı.

Sonuçta ortada yine iyi bir film var. Engin Günaydın ve Taylan Biraderlerin ilerisi için umut veren performansı ise cabası.